MONUMENTEN FOTOGRAAF

Mijn tweet van 7 januari 2014 luide als volgt ‘Ik zoek dus een super goeie fotograaf die ons kasteel met hoge, grote en met soms slecht verlichte ruimtes bloed mooi kan fotograferen. #dtv‘

Niet wetende dat mijn zoektocht toen pas echt begon.

Er reageerde zevenendertig fotografen en het koste me twee weken ze te bekijken en sorteren. Wat zijn er veel fotografen en wat zit er een verschil in. Een architect fotograaf is heel iets anders dan een trouwfotografie. En ook in het fotograferen van interieurs zitten veel verschillen.
Ineens moest ik nadenken over hoe ik m’n vakantiewoningen gefotografeerd wilde hebben.

Een tijd lang dacht ik dat ik onze vakantiehuizen gefotografeerd wil hebben zoals in de woonbladen. Ik dacht slim te zijn en met een fotoserie en reclame twee vliegen in één klap te slaan. Met als voorbeeld bv VT wonen. Ik zocht via twitter een VT wonen fotograaf en belde haar. De VT Wonen fotografe wordt meestal geholpen door een styliste. Want het moet er wel volgens de laatste mode uitzien en met producten die het blad ook verkoopt. Na een telefoontje met de styliste moest volgens haar alles eruit wilde wij in aanmerking komen voor een fotoshoot. Slik…

Hoewel ik dol ben op het volgen van interieur stylistes en interieurs bekijken weet ik ook dat wij geen interieur volgens de laatste mode hebben. En juist de laatste mode interieurs doen mij besluiten het anders te doen. Ons interieur is een mix van jaren 70, vintage en Ikea. Dat zijn wij en dat wil ik graag zou houden. Daaaaag VT wonen.

Onze vakantiehuizen zijn eigen en stuk voor stuk anders. Ik wil ze zuiver op de foto zonder de verkoop van andermans spullen. Het enige wat ik wil verkopen is ons plekje precies zoals het is.

Tijdens mijn hele zoekproces is er één fotografe geweest die met geduld en advies mijn fotostuitergedrag is blijven volgen. Léontine van Geffen-Lamers Monumentenfotograaf. Op haar blog deelt ze fototips waar ik veel aan heb en met haar film- en kunstacademie achtergrond en haar liefde voor monumenten wisten wij elkaar altijd wel weer te vinden.
In januari van dit jaar dacht ik. Ik snap niet waarom ik een jaar lang moet doen over het maken van een keuze terwijl ik zo’n klik heb met Léontine. Toen ging het snel. Léontine kwam special in het voorjaar net voor het hoogseizoen hierheen gereden om onze toen nog lege vakantiehuizen te fotograferen. Eerst kreeg zij de rondleiding om ons plekje helemaal te zien en ervaren.

De dag daarna stond om 8 uur de camera waterpas (echt hé!) klaar. Leontine stelt de lenzen en filters in en ik rende heen en weer om deuren op een kiertje te zetten en soms hele schommelbanken te verhuizen. KAPOT was ik aan het eind van de dag. Niet omdat ik zo hard had gerend maar omdat ik zoiets altijd intens beleef.

Half mei was Leontine met haar gezin er weer. Dit keer om de buitenkant, nu in mooi lente groen en met gasten, te fotograferen. Deze foto’s heb ik nog niet gezien maar ik er alle vertrouwen in.

Een extra cadeautje is dat ik haar foto’s van ons kasteel op allerlei blogs zie verschijnen en heel misschien straks in een tijdschrift. Dat laatste is nog niet helemaal zeker. Hopelijk hierover later meer. In een aparte blogpost zal ik de foto’s delen. Ook komen de foto’s op website en ze krijgen een prominente plek op m’n nog nieuw te komen website medio 2015. Ook daarover later meer.

Ik ben nog lang niet uitgegroeid in m’n fotografie leerproces. En ik zie deze foto’s als een prachtig begin van een nieuwe visual storytelling start.

Reizen jullie mee?